Το πρώτο εργαστήριο γεύσης: η Φύση!
Νερό και χώμα, ανόργανες και οργανικές ενώσεις... Φωτοσύνθεση...
Κάπως έτσι ξεκινούν οι αλυσίδες των γεύσεων, σε ένα φύλλο, ένα βλαστάρι, τον καρπό...
Και συνεχίζουν στην τροφική αλυσίδα για να φτάσουν και σε μας.
Φτάνουν σε μας όπως είναι ή μέσα από διαδικασίες που κάποτε ήταν τυχαίες: τη φωτιά που έκαιγε τα πάντα αλλά και τυχαία έψηνε, τους μικροοργανισμούς που προκαλούσαν ζυμώσεις κάποιες φορές ευεργετικές, την αφυδάτωση-ξήρανση που μετέτρεπε και διατηρούσε κάποιες τροφές.
Το δεύτερο εργαστήριο γεύσης δημιουργήθηκε από τον άνθρωπο, όταν κατάφερε να ελέγξει τη φωτιά, όταν ο ίδιος παρενέβη για να ελέγξει τις διαδικασίες των μικροργανισμών ή τις διαδικασίες ξήρανσης-αφυδάτωσης. Αυτό το εργαστήριο ξεκίνησε τουλάχιστον τόσο παλιά όσο τα πρώτα ίχνη φωτιάς που βρίσκουμε στα παλαιολιθικά σπήλαια. Εξελίχθηκε μέσα από την εξημέρωση κάποιων ζώων που οδήγησε στην κτηνοτροφία και από τις καλλιέργειες που έκαναν δυνατή τη μόνιμη εγκατάσταση.
Πριν καν δημιουργηθούν τα πρώτα σκεύη, εικάζεται ότι χρησιμοποιήθηκαν πέτρες και μεγάλα φύλλα για να προστατέψουν τα τρόφιμα από την απευθείας έκθεση στη φωτιά.
Ο πηλός, πριν γίνει σκεύος, χρησιμοποιήθηκε για να καλύψει την τροφή και να τη προστατέψει, όπως τα μεγάλα φύλλα.
Τα πρώτα εργαστήρια γεύσης που οργανώθηκαν από τον άνθρωπο είχαν μια θέση για τη φωτιά και κάποιο σκεύος που μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στο μαγείρεμα.
Αυτά τα εργαστήρια εξελίχθηκαν, εμπλουτίστηκαν με σκεύη κι εργαλεία, κι έφτασαν μέχρι τις σημερινές κουζίνες, τις βιοτεχνίες και βιομηχανίες τροφίμων. Σε αυτή την πορεία αναπτύχθηκαν κι εξελίχθηκαν τεχνικές και πολλαπλασιάστηκαν οι δυνατότητες για την παραγωγή περισσότερων γεύσεων.
Κάθε φορά που διψάμε ή πεινάμε, αναζητούμε κάτι από αυτά τα εργαστήρια γεύσεων.
Μερικά από τα αποτελέσματα των αναζητήσεων αποτελούν το υλικό για το tasteLab!
