Τα καλύτερα τσουρέκια!

Καλύτερα, μέχρι που δοκίμασα τα μπούλαρ (kanelbullar)!

Έφτασε κάποια στιγμή το πλήρωμα του χρόνου για τις ζύμες με μαγιά. Ξεκίνησα με τη ζύμη της πίτσας, συνέχισα στο ψωμί και μετά θέλησα να κάνω τσουρέκια. 

Διάβασα διάφορες συνταγές με όσο αλεύρι πάρει και όσο σηκώσει για να γίνει μια ζύμη σφιχτή που να μην κολλάει... Έννοιες πολύ σχετικές για κάποιον που δεν ασχολήθηκε ποτέ!

Για μένα πάντως οι σφιχτές ζύμες δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που τελικά έχουμε στο ψωμί και ακόμη περισσότερο στο τσουρέκι. Οι σφιχτές ζύμες που δεν κολλάνε δίνουν πολύ φτωχό αποτέλεσμα, μπορεί να πλάθονται εύκολα αλλά το τσουρέκι γίνεται λιγότερο αφράτο και στεγνώνει πολύ γρήγορα.

Διάβαζα κι αυτές τις φιλοσοφίες για το ότι το αλεύρι δεν μπορεί να δοθεί με ακρίβεια γιατί μπορεί να έχει ή να μην έχει υγρασία και να απορροφήσει λιγότερα ή περισσότερα υγρά! Με κάτι τέτοια αποθαρρύνεται ο μέσος άνθρωπος και καταλαβαίνει ότι χρειάζονται μυθικές ικανότητες για να κάνει ένα τσουρέκι!  Φανταστείτε να ίσχυε κάτι τέτοιο και σε κάθε επαγγελματικό φούρνο που παρασκευάζουν τσουρέκια να υπήρχε κάποιος που προσπαθούσε κάθε φορά να καταλάβει πόσο αλεύρι σηκώνει η συνταγή. 

Δοκίμασα διάφορες συνταγές από βιβλία ζαχαροπλαστικής. Το αποτέλεσμα ήταν από μέτριο έως καλούτσικο γιατί ή που τα υλικά δεν θα ήταν μετρημένα με ακρίβεια ή η εκτέλεση είχε τόσα κενά που μπορούσε να γίνει μόνο από κάποιον που ήξερε ήδη τη διαδικασία.

Μέχρι που η κ. Τζίνα, η δασκάλα των αγγλικών του γιου μου, μου έφερε ένα τσουρεκάκι φτιαγμένο από τα χέρια της!

Είχε εκείνη την ανάλαφρη, ινώδη υφή που έχουν τα καλά τσουρέκια, ήταν όσο γλυκό και αρωματικό ήθελα και κυρίως η συνταγή ήταν ακριβής στα υλικά!

Την ευχαριστώ πολύ!

Την εκτέλεση την έγραψα και την ξαναέγραψα, μέχρι να γίνει τόσο αναλυτική ώστε να μην έχω καμία απορία όταν την ξαναπιάνω μετά από πολύ καιρό που έχω ξεχάσει τα περισσότερα. Οι θερμοκρασίες είναι μετρημένες με ακρίβεια, οι χρόνοι φουσκώματος μεταβάλλονται ελάχιστα ανάλογα με τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος, που επηρεάζει τη θερμοκρασία της ζύμης.


Η παραδοσιακή εορταστική δοσολογία απαιτεί περίπου 3 κιλά αλεύρι, δηλαδή 6 κιλά ζύμης, 12-18 τσουρέκια, ποσότητα καλή για την ευρύτερη οικογένεια με τον παραδοσιακό ξυλόφουρνο που χωρούσε τα ταυχόχρονα αρκετά ταψιά, όμως αρκετά μεγάλη για τη σημερινή οικογένεια που διαθέτει μια ηλεκτρική κουζίνα με 2-3 ταψιά.


Η παρακάτω δοσολογία είναι η μισή παραδοσιακή, αρκετή για 6-9 τσουρέκια, εξακολουθεί όμως να είναι αρκετά μεγάλη. Είναι καλύτερα να κάνετε τη μισή για να διαχειριστείτε καλύτερα το πλάσιμο και το ψήσιμο και κυρίως για να τα τρώτε φρέσκα.
Στην Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη οι περισσότερες δοσολογίες είναι για 1 ή 0,5 κιλό αλεύρι και κάνουν πολύ συχνά γλυκά με ζύμες όμοια με αυτή του τσουρεκιού.

Τσουρέκια Τζίνας

Υλικά
3/4 κούπας χλιαρό νερό (ή 180 ml)
120 g νωπή μαγιά ή 4 φακελάκια ξηρή
1600 g αλεύρι Robin Hood
300 g βούτυρο
550 g ζάχαρη*
300 g αυγά (που αντιστοιχούν σε 5 μεγάλα ή 6 μέτρια αυγά)
500 ml γάλα
2 κ.γ. αλάτι
1 κ.σ. μαχλέπι κοπανισμένο**
10 καρποί κακουλέ καθαρισμένοι και κοπανισμένοι**
½ κ.γ. μαστίχα κοπανισμένη**
2 κ.σ. ξύσμα εσπεριδοειδών (1 λεμόνι και 2 μικρά πορτοκάλια)


Επιπλέον αλεύρι για το πλάσιμο
*Τα τσουρέκια αυτά είναι αρκετά γλυκά για να τρώγονται αυτόνομα ως επιδόρπιο, για τσουρέκια λιγότερο γλυκά, οι θερμοκρασίες και οι χρόνοι διαφέρουν λίγο.
**Για να διευκολύνετε το κοπάνισμα χρησιμοποιείστε σταδιακά 4-5 κουταλάκια ζάχαρη, πλέον αυτής που αναφέρεται παραπάνω. 
Για το γλάσο: 1 αυγό, 2 - 3 κ.σ. νερό, 3 κ.γ. ζάχαρη. Τα χτυπάτε όλα μαζί σε ένα φλιτζάνι και αλείφετε με αυτό τα τσουρέκια πριν τα βάλετε στο φούρνο.
Για τη διακόσμηση: αμύγδαλο φιλέ ή σουσάμι ή παπαρουνόσπορο.


Εκτέλεση
Για να κάνετε επιτυχημένα αφράτα ινώδη τσουρέκια υπάρχουν δύο πράγματα που πρέπει να προσέξετε. Να προσθέσετε το βούτυρο στο τέλος και να μην τα ζυμώσετε δυνατά μετά την προσθήκη του βουτύρου.


1. Διαλύστε τη μαγιά στο χλιαρό νερό και προσθέστε 130 g από το αλεύρι, ώστε να πετύχετε ένα πηκτό χυλό. Αφήστε τη σκεπασμένη σε θερμοκρασία χώρου να φουσκώσει. Συνήθως χρειάζονται λιγότερα από 30 min. 
2. Βάλτε σε μια λεκάνη ζυμώματος το αλεύρι και ανοίξτε μια τρύπα στη μέση.
3. Ζεστάνετε το γάλα μέχρι 42^o C (να αντέχει άνετα το χέρι για τουλάχιστον 10 δευτερόλεπτα). Κατεβάστε το από τη φωτιά και διαλύστε σε αυτό όλα τα μυρωδικά, το αλάτι  και τη ζάχαρη  και ανακατέψτε. Η θερμοκρασία του γάλακτος θα χαμηλώσει, οπότε μπορείτε να προσθέσετε με ασφάλεια και τα αυγά, ανακατέψτε.
4. Ρίξτε το γάλα μέσα στην τρύπα του αλευριού και ανακατέψτε με ένα αναδευτήρι ενσωματώνοντας το αλεύρι λίγο-λίγο. Όταν αποκτήσετε ένα χυλό παρόμοιο με αυτό της μαγιάς, ρίχνετε μέσα και το χυλό της μαγιάς και ανακατεύετε λίγο ακόμη.
5. Σκουπίστε με χαρτί κουζίνας το σκεύος που ζεστάνατε το γάλα και βάλτε μέσα σε αυτό το βούτυρο να λιώσει. Το βάζετε στο μάτι που είναι ήδη ζεστό και αφήνετε το μάτι αναμμένο στο 1. Μόλις λιώσει το βούτυρο το αποσύρετε για να χαμηλώσει η θερμοκρασία του.
6. Δουλέψτε το μίγμα με μία σπάτουλα ή/και μια κουτάλα για μεγαλύτερη ευκολία, ώσπου να υγρανθεί όλο το αλεύρι. Δεν χρειάζεται ζύμωμα, αρκεί το μίγμα να είναι σχεδόν ομοιογενές. Αφήστε το μίγμα για 20 λεπτά. Αυτός ο χρόνος είναι αρκετός για να αντικαταστήσει 5-10 λεπτά ζύμωμα (εδώ αναλύεται η τεχνική).

7.  Ρίχνετε το 1/3 από το λιωμένο βούτυρο επάνω στη ζύμη και διπλώστε την πολλές φορές με τη σπάτουλα (και την κουτάλα), ζουλώντας κάθε φορά για να απλώσει ξανά και να την ξαναδιπλώσετε, ώσπου να τελειώσει όλο το βούτυρο. Μην περιμένετε να απορροφηθεί εντελώς το βούτυρο πριν ρίξετε το επόμενο 1/3. Συνεχίζετε μέχρι να απορροφηθεί όλο το βούτυρο.
8. Σκεπάστε τη και αφήστε τη να φουσκώσει σε θερμοκρασία χώρου (το βέλτιστο είναι 26^ο C, σε μεγαλύτερες θερμοκρασίες μπορεί να φουσκώσει το ζυμάρι πιο γρήγορα αλλά δεν θα έχει πολύ καλή δομή) ώσπου να διπλασιασθεί σε όγκο, 2-4 ώρες ανάλογα με τη θερμοκρασία του χώρου. 
Σε χαμηλότερες θερμοκρασίες (μέχρι ) μπορείτε να επιμηκύνεται το φούσκωμα για 8-18 ώρες. Δηλαδή μπορείτε να ζυμώσετε το βράδυ και να πλάσετε την άλλη μέρα το πρωί ή το απόγευμα.Το αργό φούσκωμα μπορεί να γίνει και στο ψυγείο, αρκεί να προβλέψετε χώρο. Το δοχείο με τη ζύμη θα πρέπει να είναι αρκετά μεγάλο γιατί ο όγκος της ζύμης υπερτριπλασιάζεται. Η κρύα ζύμη είναι πιο εύκολη στο κόψιμο και το ζύγισμα αλλά χρειάζεται χρόνο μέχρι να φτάσει σχεδόν σε θερμοκρασία χώρου για να πλάθεται με άνεση.
9. Ξεφουσκώστε τη ζύμη, αδειάστε τη σε αλευρωμένο πάγκο και διπλώστε τη μερικές φορές για να φύγουν όλες οι φουσκάλες. 
10. Χωρίστε την και πλάστε με αυτή πλεξίδες ή άλλα σχέδια. Τη χωρίζω σε κομμάτια των 350-450 g για πλεξούδες που γίνονται με ένα κορδόνι όπως πχ εδώ.

11. Σκεπάστε με μεμβράνη και αφήστε να διπλασιασθεί σε όγκο σε θερμοκρασία χώρου. Σε θερμοκρασία χώρου είναι πιο ασφαλές. Αν φουσκώσουν σε υψηλότερες θερμοκρασίες (πχ σε σβηστό φούρνο), κινδυνεύουν να ξεφουσκώσουν την ώρα που κάποια άλλα ψήνονται.
12. Βάλτε ένα μεταλλικό δοχείο με νερό στον πάτο του φούρνου και ανάψτε το φούρνο στους  220^ο C με αέρα. Ο ατμός από το νερό βοηθάει στο φούσκωμα.
13. Όταν σβήσει ο θερμοστάτης του φούρνου, αλείψτε τα τσουρέκια με το γλάσο που αναφέρετε παραπάνω και πασπαλίστε τα με ασπρισμένα αμύγδαλα, το σουσάμι ή το παπαρουνόσπορο. Τοποθετείστε το ταψί στη μεσαία θέση (3η από κάτω, για τους φούρνους με 5 θέσεις) και αμέσως χαμηλώνετε τη θερμοκρασία στους 170^ο C. Τα τσουρέκια των 350 γρ. χρειάζονται περίπου 17'-18'.  Να μην παραψηθούν γιατί θα στεγνώσουν. 


Όταν η ζύμη φουσκώνει αργά, η γλουτένη έχει χρόνο να αναπτυθχεί περισσότερο, δηλαδή οι ίνες του τσουρεκιού θα είναι πιο έντονες. Αυτό δίνει καλύτερη δομή στη ζύμη, τη βοηθάει να φουσκώσει περισσότερο τόσο πριν όσο και κατά το ψήσιμο και το τσουρέκι διατηρεί τον όγκο του.
Η συγκεκριμένη ζύμη είναι από αυτές που έχουν σχετικά μεγάλη αναλογία υγρών και  γι αυτό τα τσουρέκια παραμένουν φρέσκα για 3-4 ημέρες. Εξακολουθούν να είναι καλά και 2 ακόμη μέρες αλλά έχουν χάσει αρκετή από την τρυφερότητα που τα διακρίνει.


Οργάνωση:
1. Κοπανίζουμε τα αρωματικά και τα κοσκινίζουμε σε ένα μικρό μπωλ
2. Ξύνουμε τα εσπεριδοειδή σε κάπως άνετο μπωλ
3. Διαλύουμε τη μαγιά και βάζουμε το χυλό να φουσκώσει.
4. Κοσκινίζουμε το αλεύρι σε ένα πολύ μεγάλο μπωλ (ή λεκάνη).
5. Ετοιμάζουμε το γάλα. 
6. Λιώνουμε το βούτυρο


Τα τσουρέκια είναι ωραία να τα τρώτε φρέσκα, χλιαρά. Αν σας περισσέψουν, τα βάζετε χλιαρά σε μεγάλες σακούλες συντηρήσεως (το μέγεθος για το ψωμί που έχει το carrefour και ο Μαρινόπουλος) και τα καταψύχετε.


Καλή επιτυχία!

ΥΓ: Δοκίμασα και πιο άγλυκα τσουρέκια και μπριος που προσφέρονται για γέμισμα με διάφορα. Η διαδικασία είναι λίγο διαφορετική γιατί λόγω μειωμένης ζάχαρης διαφέρουν οι θερμοκρασίες και οι χρόνοι φουσκώματος.


Θα ακολουθήσουν οι σχετικές αναρτήσεις.

Kanelbullar

Σουηδικά τσουρεκάκια κανέλας
 

Τη συνταγή αυτή την κληρονόμησα από μια φίλη της μητέρας μου που έζησε χρόνια στη Σουηδία. Ήταν χωρίς εκτέλεση και το αλεύρι δεν ήταν μετρημένο. Μετά από μερικές δοκιμές την έστρωσα και χάρη στην τεχνολογία είδα το αυθεντικό πλάσιμο.



Υλικά

Ζύμη

600 ml γάλα
90 γρ. φρέσκια μαγιά ή 3 φακελάκια ξηρή
300 γρ. ζάχαρη (+ 50 γρ. αν τα προτιμάτε πιο γλυκά)
6 αυγά μεγάλα (τα L, βγαίνουν 350 γρ. περίπου)
2 κ.γ. αλάτι 
2 κ.γ. μαχλέπι καλά κοπανισμένο και κοσκινισμένο
2 κ.γ. σπόρους κακουλέ καλά κοπανισμένους και κοσκινισμένους
300 γρ. βούτυρο
1600 γρ. αλεύρι Robin Hood κοσκινισμένο (και λίγο επιπλέον για το άνοιγμα της ζύμης)
προαιρετικά ξύσμα από 4-5 μικρά πορτοκάλια (το βάζω πάντα)

Γέμιση

300 γρ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
300 γρ. ζάχαρη κατά προτίμηση κατανή (+60 γρ. αν τα προτιμάτε πιο γλυκά)
50 γρ. κανέλα

Επιπλέον
2 κρόκους για άλειμα στο τέλος, τους χτυπάμε με 6 κ.σ. νερό και
3 κ.γ. ζάχαρη
προαιρετικά πασπαλίζουμε με pearl sugar (=άσπρη ζάχαρη σε χοντρά αφράτα κομματάκι, χρησιμοποιείται για διακόσμηση) ή με αμύγδλα φιλέ


Σημείωση: τα προτιμώ πιο γλυκά, οπότε βάζω και τα επιπλέον γραμμάρια που σημειώνω στην παρένθεση.


1. Από την προηγούμενη βγάζουμε το βούτυρο της γέμισης (300 γρ.) από το ψυγείο και το αφήνουμε σε θερμοκρασία χώρου. Αν δεν το προγραμματίσαμε και τα κάνουμε ξαφνικά, αρκεί να το βγάλουμε στην αρχή και να το κόψουμε σε φέτες σε ένα μεγάλο πιάτο, έτσι θα μαλακώσει μέχρι να φτάσει η ώρα να το χρειαστούμε.

2. Κοσκινίζουμε το αλεύρι στη λεκάνη που θα φουσκώσουμε το μίγμα (χρησιμοποιώ ένα τάπερ διαμέτρου 32 εκ. και ύψους 18 εκ. που χωράει οριακά το φουσκωμένο ζυμάρι)

3. Ανάβουμε το φούρνο στους 50^ο C, μόλις σβήσει η λυχνία του θερμοστάτη τον σβήνουμε για να παραμείνει χλιαρός.

4. Βάζουμε το βούτυρο της ζύμης σε ένα κατσαρολάκι να λιώσει σε χαμηλή φωτιά (ένταση 1, όχι παραπάνω για να μην καεί αν το ξεχάσουμε). Όταν έχει σχεδόν λιώσει σβήνουμε το μάτι.

5. Σε άλλο κατσαρολάκι ζεσταίνουμε καλά το γάλα.

6. Βάζουμε το γάλα σε μια σαλατιέρα (χρησιμοποιώ ένα μεγάλο τάπερ) και ελέγχουμε τη θερμοκρασία, να αντέχει το χέρι να μείνει άνετα για 10 δευτερόλεπτα (περίπου 38 - 40^o C, όχι πάνω από 40 γιατί θα πεθάνει η μαγιά) και διαλύουμε τη μαγιά, 3 κ.σ. από τη ζάχαρη, 450 γρ. από το αλεύρι. Το ανακατεύουμε με πάθος με ένα αναδευτήρι.

7. Ελέγχουμε τη θερμοκρασία του φούρνου (πρέπει να είναι περίπου 30-35^ο C). Σκεπάζουμε τη σαλατιέρα με μεμβράνη (για να μην ξεραίνεται η ζύμη, βάζω το καπάκι του τάπερ) και τη βάζουμε μέσα στο φούρνο. Κλείνουμε το φούρνο και αφήνουμε τη ζύμη να φουσκώσει για 30 min (στα 15 το ελέγχουμε, μπορεί να είναι έτοιμο). Αν δεν είστε σίγουροι για τη χωρητικότητα του τάπερ, βάλτε ένα αλουμινόχαρτο στον πάτο του φούρνου ώστε αν ξεχειλίσει το ζυμάρι να μην έχετε να καθαρίζετε και τον φούρνο!

8. Ενώ φουσκώνει η ζύμη, χτυπάμε τα αυγά με τη ζάχαρη μέχρι το μίγμα να ασπρίσει (τα έβαλα στο μίξερ), προσθέτουμε το μισό χλιαρό βούτυρο* (150 γρ.), το μαχλέπι, το ξύσμα πορτοκαλιού. Το υπόλοιπο μισό βούτυρο το διατηρούμε χλιαρό (το αφήνουμε πάνω σε ζεστό μάτι).

*Σημείωση: Αν ζυμώσουμε τη ζύμη στο μίξερ με γάντζο (προσοχή στην ποσότητα, τα περισσότερα μίξερ ζυμώνουν μέχρι 500 γρ. αλεύρι για σφιχτή ζύμη, μερικά μεγάλα μέχρι 1.000 γρ.) Είναι καλύτερα να προσθέσουμε όλο το βούτυρο στο τέλος, αφού ζυμωθούν τα υπόλοιπα υλικά.

9. Βγάζουμε το φουσκωμένο μίγμα απο το φούρνο, τον ανάβουμε πάλι στους 50^ο C για να ζεσταθεί (δεν ξεχνάμε να τον σβήσουμε μόλις ανάψει η λυχνία) και ανακατεύουμε δυναμικά με ένα αναδευτήρι το μίγμα των αυγών με το φουσκωμένο μίγμα.

10. Στη λεκάνη με το αλεύρι προσθέτουμε το αλάτι, ανακατεύουμε καλά και το κάνουμε σαν κρατήρα ηφαιστείου. Δηλαδή ανοίγουμε μια τρύπα έτσι ώστε όλο το αλεύρι να βρίσκεται στην περιφέρεια της λεκάνης. Στην τρύπα βάζουμε το μίγμα (από το βήμα 9) και ενσωματώνουμε το αλεύρι λίγο λίγο. Στην αρχή με το αναδευτήρι και μετά με τα χέρια. Όσο ενσωματώνεται το αλεύρι, η ζύμη γίνεται πιο σφιχτή και χρειάζεται να βάλουμε περισσότερη δύναμη. Ζυμώνουμε με πίεση χωρίς να σπάμε τη ζύμη, την απλώνουμε με την πίεση που ασκούμε και τη διπλώνουμε.

11. Όταν ενσωματωθεί όλο το αλεύρι, καθαρίζουμε τα χέρια από τα ζυμάρια, ραντίζουμε με αρκετό από το λιωμένο βούτυρο, βουτυρώνουμε τα χέρια και συνεχίζουμε με δίπλωμα της ζύμης, μέχρι να ενσωματωθεί όλο το βούτυρο.

Τί είναι το δίπλωμα της ζύμης;
Είναι η χαρακτηριστική τεχνική που ζυμώνουμε το τσουρέκι. Για να μην σπάνε οι ίνες που σχηματίζει η γλουτένη, αντί να ζυμώνουμε με γροθιές, ραντίζουμε με λίγο βούτυρο και διπλώνουμε τη ζύμη, την πιέζουμε να απλώσει και την ξαναδιπλώνουμε.

12. Ανοίγουμε το φούρνο για 3 min να πέσει η θερμοκρασία. Σκεπάζουμε τη ζύμη με μεμβράνη, τη βάζουμε στο φούρνο, τον κλείνουμε και την αφήνουμε να φουσκώσει για 90 min (ήταν έτοιμο στα 45 min). Σε θερμοκρασία δωματίου χρειάζεται περισσότρες ώρες, μέχρι και 4. Μπορούμε να τα ζυμώσουμε βράδυ και να βγάλουμε τη ζύμη στο μπαλκόνι για να τη βρούμε φουσκωμένη το πρωί.

13. Ετοιμάζουμε τα ταψιά, τα στρώνουμε με χαρτί ψησίματος.

14. Η ζύμη πρέπει να έχει υπερδιπλασιαστεί σε όγκο. Την πασπαλίζουμε με λίγο αλεύρι για να μην κολλάει και την βγάζουμε από τη λεκάνη. Την κόβουμε στα 4 (των 750 γρ. το καθένα) ή στα 6 (των 500 γρ.). Κάνουμε κάθε κομμάτι μία μπάλα που την πασπαλίζουμε με αλεύρι. Παίρνουμε το 1ο κομμάτι, το ανοίγουμε σε ένα παραλληλόγραμμο χονδρό φύλλο διαστάσεων 35Χ60 εκ.

15. Πάνω στο φύλλο απλώνουμε 75 (50)γρ. από το μαλακό βούτυρο, και πασπαλίζουμε με 75 (50)γρ. ζάχαρη και 12 ( 8 )γρ. κανέλα.

16. Διπλώνουμε το ζύμη κατά μήκος και την κόβουμε με το μαχαίρι ή τον κόφτη ζύμης σε λωρίδες που ανά δύο ενώνονται στο πάνω μέρος.

Στο βιντεάκι που έβαλα παρακάτω, φαίνεται το κόψιμο και το στριφογύρισμα-πλάσιμο

17. Βάζουμε τα μπούλαρ στο ταψί, τα σκεπάζουμε και τα αφήνουμε να φουσκώσουν σκεπασμένα με πετσέτα (τα βάζω στο φούρνο ή πάνω στο θερμοσυσσωρευτή).

18. Ανάβουμε το φούρνο στους 220-230^ο C.
Στον πάτο του φούρνου βάζουμε ένα μεταλλικό σκεύος με βραστο νερό (για να έχει ατμό ο φούρνος).

19. Όταν τα μπούλαρ φουσκώσουν, τα αλείφουμε με τον κρόκο και ψήνουμε για 7 (λιγότερα τα μικρότερα 5 ή 6) min. Προσοχή! Τα ανοιχτόχρωμα ταψιά θέλουν ένα 1 παραπάνω, ειδικά το γυαλιστερο ανοξείδωτο, θέλει 2 λεπτά παραπάνω.

Έκοψα κάθε τέταρτο της ζύμης σε 12 μπούλαρ. Έγιναν αρκετά μεγάλα. Μια καλή μερίδα το καθένα. Τα 12 χωρούν οριακά στο ταψί του φούρνου. Αυτό νομίζω είναι το κλασικό μέγεθος που κάνουν (φαίνεται και στο βιντεάκι).
Όμως για να σερβιριστούν μαζί με άλλα γλυκά, καλό θα ήταν να είναι λίγο πιο συμμαζεμένα γι αυτό κι έγραψα στις παρενθέσεις μια εκδοχή για πιο μικρά, έτσι όπως τα κάναμε με τη μητέρα μου.

Η ζύμη βγαίνει 3 κιλά.


Το βιντεάκι για το πλάσιμο!!!
Το στριφογύρισμα είναι όλη η τέχνη!

http://vimeo.com/6854583

Το ζυμάρι στο βίντεο βγαίνει κάπως πιο μαλακό, δεν το προτιμώ γιατί χαλά το σχήμα τους.

Η ποσότητα είναι μεγάλη, διπλάσια από τις συνηθισμένες συνταγές.


Μπαίνουν χλιαρά στην κατάψυξη για μελλοντική χρήση.
Βγάζουμε όσα ακριβώς θέλουμε να φάμε και τα αποψύχουμε σε φούρνο με αέρα στους 100-120^o C.